“Love me, love my dog” ถ้าเธอรักฉัน เธอก็ต้องรักสุนัขของฉันด้วย
น่าจะเป็นประโยคอธิบายความรู้สึกของคนที่รักสัตว์เลี้ยงของตัวเองได้เป็นอย่างดี แต่ถึงจะพูดอย่างนี้ เราก็รักทุกอย่างที่เป็นของสัตว์เลี้ยงของเราทั้งหมดไม่ได้ เพราะเราไม่สามารถรักเห็บหมัดตัวดีที่พบตามเส้นขนหนาๆ บนร่างกายของสัตว์เลี้ยงของเราได้นั่นเอง เจ้าของเห็นเมื่อไร ควรรีบกำจัดให้เร็วที่สุด เพื่อสุขอนามัยของคนเลี้ยงอย่างเรา และเจ้าสัตว์เลี้ยงตัวน้อยของเราด้วย
เห็บ-หมัด อันตรายแค่ไหน?
ถ้าแค่พูดว่าเห็บ หรือหมัด อาจจะค่อนข้างกว้างไปสักนิด เพราะไม่ใช่เห็บ และหมัดทุกชนิดจะเป็นอันตรายในทางที่เป็นพาหะนำโรค แต่เห็บบางชนิดสามารถเป็นพาหะนำโรคสครับไทฟัส (ไข้รากสาดใหญ่) และโรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบ เป็นต้น
นอกจากเป็นพาหะนำโรคบางชนิดแล้ว ที่เราเห็นว่าเห็บหมัดกัดผิวหนังของสัตว์เลี้ยงของเรา เพราะเห็บหมัดเป็นสัตว์ที่กินเลือดของสัตว์เลื้อยคลาน นก รวมถึงสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเป็นอาหาร มนุษย์ก็เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเช่นเดียวกัน ดังนั้นหากมีเห็บหรือหมัดมาเกาะอาศัยอยู่บนผิวหนังของเรา เราก็มีความเสี่ยงที่จะโดนเห็บหมัดกัดได้เช่นกัน
อันตรายที่พบได้บ่อยที่สุดจากเห็บหมัด ก็คือรอบแผลที่เห็บหมัดทิ้งเอาไว้หลังกัดเรา หากเรามีอาการแพ้ แผลที่เห็บและหมัดกัดอาจจะอักเสบบวมแดง มีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และในบางกรณีอาจจะอักเสบเรื้อรังไปเป็นเดือนได้ แม้ว่าจะมีการรักษาโดยการฉีดยาสเตียรอยด์เฉพาะที่ไปหลายเข็ม แต่ด้วยความที่เห็บและหมัดบางชนิดมีขนาดเล็กมาก อาจจะทิ้งอวัยวะบางส่วนเอาไว้บนผิวหนัง จนทำให้ผิวหนังของเราอักเสบอย่างต่อเนื่อง
นอกจากนี้ การแคะ แกะตัวเห็บหรือหมัดออกด้วยนิ้วมือโดยไม่ระมัดระวัง อาจทำให้เกิดรอยแผลใหม่ใกล้เคียงที่อาจติดเชื้อแบคทีเรียจากเห็บและหมัดได้มากขึ้น ส่งผลให้แผลอักเสบหนักขึ้นกว่าเดิม หรือติดเชื้อโรคติดต่อต่างๆ ได้